maandag, september 24, 2007

kleurencode

Sinds januari lees ik maandelijks ELLE en Cosmopolitan. Geloof het of niet, hoe meer ik die magazines lees, hoe meer vrouwelijke maniertjes ik begin te ontwikkelen. Zo heb ik onlangs mijn hele kleerkast uitgemest. Zwart er uit en kleur er in. Daarnaast heb ik alle kledingtypes bij elkaar gehangen en die dan nog eens op kleur gesorteerd. Ik geef even een voorbeeld. Ik heb tientalle topjes in alle kleuren van de regenboog. Die heb ik bij elkaar gehangen en dan mooi volgens het ROGGBIV-systeem gesorteerd (rood - oranje - geel - groen - blauw - indigo - violet). Ja sorry he, de week na je herexamens heb je niks te doen. En als ik zeg 'niks' dan bedoel ik ook echt NIKS. Oh ja, de kapstokken moesten met de haakjes naar links hangen. Tja, details zijn ook belangrijk...Bespaart me heel wat tijd om een kledingstuk uit de kast te nemen.

Gisteren was de strijk gedaan en mijn ma had al het gestreken goed in mijn kleerkast gehangen. Toen ik vanmorgen mijn kast opendeed was mijn reactie ongeveer zoals deze. Alles was naar één kant geduwd en de gestreken stukken waren onwillekeurig opgehangen. Ik ben daar wel 2 uur mee bezig geweest en dan is al dat werk teniet gedaan in een halve minuut.

Okay, een paar maanden geleden had ik iemand een goei pak rammel gegeven als die met zo'n verhaal afkwam. Waar ben ik toch mee bezig...Psycholoog in de zaal? Somebody?

Labels:

zelfpijniging

Soms vraag ik mezelf af waarom ik sommige dingen doe. Meestal zijn het dingen waarvan ik de afloop al ken en waarvan ik weet dat die afloop me pijn gaat doen. En toch...Toch is er altijd weer die ene impuls die zegt: "Doe het.". Ik ben er dan ook van overtuigd dat ik - zoals in de tekenfilmpjes - een engeltje en een duiveltje op mijn schouders heb zitten. Hoe hard het engeltje ook haar best doet, het duiveltje snoert haar steeds de mond.

Als ik dan wéér zoiets doe, dan leef ik enkele dagen op wolkjes. Na enkele dagen veranderen die donzige wolkjes in onweerswolken en de dag dáárna voel ik me ellendig. Dan kan ik me wel een mep in mijn gezicht geven. Altijd laat ik me vangen en elke keer zeg ik: "Dit was de allerlaatste keer.". Tot er een volgende keer is. En nog een volgende keer.

Ooit is het me gelukt om het engeltje te laten winnen en dan heb ik me dagen, weken, maanden, ... slecht gevoeld. Daarna was het echter wel gedaan met de domme dingen en de pijn. Maar ik moet het zelf ook nog willen...en laat dat nu juist het grote probleem zijn. Ik lig in strijd met wat goed voor me is en met wat ik zelf wil. Meestal zorgt dat voor een enorme systemoverload en ga ik wat zitten huilen in een hoekje.

Ach, het komt wel goed met me. Toch?

Labels: ,

donderdag, september 20, 2007

bitchy bitch

Weet je, soms heb ik echt van die dagen waarop je me met rust moet laten. Wat je dan vooral niet moet doen, is vragen: "Wat scheelt er?". Daarmee maak je het alleen maar erger. Laat me maar gewoon doen. Om eerlijk te zijn vind ik het ook niet zo fijn als ik bitchy ben. Vaak zeg ik dan dingen waarvan ik pas later doorheb dat ze er eigenlijk waaaaay over waren. Neem nu gisteren. Gisteren was een dag waar mijn bitchy-level hoge pieken vertoonde. Zo moesten we een brief schrijven per 2, maar ik ben geen 'per 2'-persoon als het met mensen is die ik niet ken. Dus ik dacht dat in mezelf en begon aan men brief te schrijven. Ik hoorde 2 stoelen verder vaag: "Gaat je die brief niet samenschrijven?" en toen naast mij: "Tja, blijkbaar niet.". Mijn bloed begon toen al stilletjes te koken. Toen vroeg 1 van de fab's waarom ik de brief alleen schreef en toen floepte het eruit. "Ik kan niet met twee een brief schrijven. Ik ben niet zo goed in samenwerken met iemand." Ik zag dat meisje naast me - vanuit mijn ooghoek - echt kijken van: "Volgens de statistieken zit er in elke klas een bitch en ik heb ze gevonden.".

Ach wat, big deal. Is het nu zo erg dat ik niet kan samenwerken met mensen die me niet liggen? Ik ben liever eerlijk dan gemaakt vriendelijk te zijn. Want gemaakt vriendelijke mensen - of plastieke facen zoals mijn moeder ze noemt - zijn veel erger. Je weet niet wat je juist aan hen hebt. Nee, dan geef ik liever meteen toe dat ik een nukkige bitch ben.

Labels: ,

pim(mmmmsss)

Er is maar 1 ding waarvoor ik alles zou doen. Nu ja, laten we 'alles' een beetje nuanceren. Er is maar 1 ding waarvoor ik 'bijna' alles zou doen. Pim's met sinaasappelsmaak...Oh boy, oh boy, ... Er zijn mensen die spontaan braakneigingen krijgen bij de gedachte alleen al. Maar ik, ik begin spontaan te watertanden bij de gedachte aan dat cakeje, die sinaasappelgelei en dat krokante laagje pure chocolade. Mjam...En ik weet het, neem nooit snoep aan van een vreemde, maar moest er iemand naar me toekomen met een pakje Pim's, my god...Ik zou niet twijfelen...

Labels:

blow

Blowen in klasverband, het klinkt interessanter dan het eigenlijk is. Want beste bloglezers, het gaat over het juist uitspreken van de 'th' in het Engels. Vanaf dit jaar zal mijn lector Engels hierop streng toezien. Men steke de tong een beetje uit en blazen dan aan terwijl we 'th' uitspreken. Ik bedoel..Is er niets anders waarop een lector Engels op kan letten? Ik ben echt geen held in het uitspreken van die medeklinkercompositie. En daarbij, het is nog niet eens eender. Er bestaat een beklemtoonde th - the - en een onbeklemtoonde th - think. Hoe merk je dat verschil?

Met andere woorden, nachtmerrie 1, check. Dan hebben we nog de Duitse uitspraak. Een w moet je uitspreken als een v. Een u is een oe en een ü is een u. K, p en t moet je overdreven - en als ik overdreven zeg, dan bedoel ik ook OVERDREVEN - aanblazen. Hier ga ik ook meestal de mist in. Vorig jaar viel het woord 'Fleutsch' - Vlaams + Duits - meer dan eens als ik weer eens een tekstje moest lezen.

Talen. De een verplicht je om te lispelen en de ander verplicht je om letters verkeerd uit te spreken. Wel, foek yuu...

Labels:

zondag, september 16, 2007

g-plek?!?

Het is altijd leuk als je met enkele mensen in de zetel tv zit te zien. Vooral als er enkele 'oudere' mensen bijzitten. Die hebben de leukste commentaar op de beelden die ze te zien krijgen en als het tijd is voor reclame, dan kijken ze met grote ogen naar het scherm. Want wie weet, misschien heeft Mister Proper wel een nieuwe geur in zijn gamma.

Toen vrijdag de trailer van de film 'Man zkt Vrouw' (fantastische film trouwens) werd getoond en iemand vanuit het hierboven beschreven gezelschap een vraag stelde, moest ik bijna in mijn broek plassen van het lachen. Op een gegeven moment in de trailer zegt een van de personages: "Ik wil op ontdekkingsreis naar de g-plek...en ik denk dat gij mijne gids zou kunnen zijn.". Toen kwam de - erg serieus bedoelde - vraag van mijn oudere, vrouwelijke zetelgenoot: "Wat is de g-plek en waar vindt ge die?". Tja, begin dat maar eens uit te leggen. Heeft er iemand de gps-coördinaten?

Labels:

melig

Mijn vijftigste bericht...maar dat is niet de reden waarom ik zo enorm melig ben de laatste dagen. Blame de tv-schermen op de fitnesstoestellen. Net als je denkt iemand te zijn vergeten, flasht een muziekvideo je de naam van die persoon door je hoofd. De schuldige clip was Yellow van Coldplay. Dat nummer is al zo oud als de straat en waarschijnlijk al door vele mensen vergeten. Maar mijn lange termijn geheugen zei: "Nikki, weet je nog? 4 jaar geleden?". Jammer genoeg wist ik het inderdaad nog. Mijn eerste grote liefde. Iedereen vond hem fantastisch. Vrienden vonden hem een leuke kerel om mee uit te gaan. Ouders vonden hem de ideale schoonzoon. Ik vond hem het ideale lief. Maar, van het een kwam het ander en op een gure oktoberdag besliste ik hem uit mijn msn-lijst te wissen. Man, had ik daar spijt van. Toch bleef ik hard voor mezelf en weigerde ik hem terug toe te voegen.

Ik was hem bijna vergeten en dan krijg je zoiets. Daarom een goede raad: "Doe of breng nooit iets in verband met iemand dat je graag ziet.". Want als er dan iets misloopt, dan word je er iedere keer mee in je gezicht geslagen als je ermee geconfronteerd wordt. Dus, bezin vooraleer je een sexy nummer opzet tijdens je vrijpartij.

Nu ben ik dus melig en ik haat mezelf als ik melig ben. Jammer genoeg heb ik voor de moment geen oplossing voor handen. Iemand?

Labels:

maandag, september 10, 2007

'grapjas van de dag'-award

And the award goes toooooo....de voorpagina van De Standaard op 10 september 2007. De mensen die het niet meteen zien, zijn ofwel niet komisch aangelegd of moeten dringend een bezoekje brengen aan hun oogarts.


Labels:

power vrouwen

Tegenwoordig worden we overspoeld door girly girlz. Je kan geen magazine open doen zonder dat Jessica Simpson, Lindsay Lohan of Paris Hilton - in hun roze outfit mét bijhorende fluffy chihuahua - zich op je netvlies branden. Gruwelijk, maar als je hard genoeg schrobt gaat het er wel af. Gelukkig zijn er nog genoeg vrouwen met - figuurlijke - ballen aan hun lijf. En dan bedoel ik niet de fakers zoals Ashlee Simpson of Hilary Duff - deep inside they're all girly girlz. Ik bedoel de echte, sterke vrouwen die geen blad voor de mond nemen en coolness uitstralen. Bij deze mijn top 5 van power vrouwen.

1) Monica Bellucci
Op 30 september wordt ze 43 jaar en volgens mij is een van de mooiste vrouwen die er op deze planeet rondlopen. Als ze mij vragen: "Wil je voor 1 dag Bellucci zijn?", dan zeg ik volmondig 'ja'. En niet alleen voor 1 dag.

2) Brody Dalle
Brody wie? Brody van The Distillers. The Distillers wat? Laat maar, die bestaan toch niet meer...Weer, als ze mij vragen: "Wil je voor 1 dag Dalle zijn?", dan zeg ik 'ja'. Al was het maar om 1 dag de vriendin/vrouw van Josh Homme te zijn. Homme wie? Juist ja...
The Distillers wat?
Waarom Brody?

3) Juliette Lewis
Lewis zingt in een groepje met de weinig orginele naam 'Juliette Lewis & The Licks'. Ze wordt wel eens de vrouwelijke versie van Iggy Pop genoemd. Geef toe, niet meteen een titel om trots op te zijn. In tegenstelling tot de twee vorige, zeg ik hier volmondig 'nee' als men mij dé vraag stelt. Toch blijft ons Juliette een toffe. Beetje geschift, maar tof...
Juliette Lewis & The Licks wat?

4) Beth Ditto
"Je kan maar beter de palliatieve zorg bellen als ze op je komt zitten." Een quote van Dave Peters tijdens Music at Work. Dave, Dave, ... dat is niet erg lief. Maar ergens heeft hij wel gelijk. Ditto is niet echt een 'size 0'. Toch is ze fantastisch. Ze trekt zich van haar figuur niks aan en vindt zichzelf het lekkerste dier dat op de aarde rondloopt. Allez vooruit!
The Gossip wat?

5) Kelly Clarkson
Misschien is dit wel een vreemde eend in de bijt omdat Clarkson bekend werd dankzij de Amerikaanse versie van Idool. Toch is ze leuk. Ben je gedumpt door je vriendje? Zet haar cd op. Wil je duidelijkheid in je relatie maar is je lief een gesloten boek? Zet haar cd op. Snak je naar seks zonder verplichtingen en heb je al iemand op het oog? Zet haar cd op. Ze is dan misschien de amerikaanse versie van Natalia, maar ze is waaaayyy cooler.
Clarkson wie?

Labels:

IMA

Het is me gelukt. Ik ben geslaagd voor mijn tweede zit! Vrijdag mocht ik om half 10 mijn uitslag afhalen. Ik stond in de gang te wachten tot het mijn beurt was is. De ELLE die ik vasthad, heb ik op allerlei mogelijke manieren geplooid en gekreukt. Het artikel 'Smokey's voor dummies' heb ik 4 keer gelezen en ik weet nog steeds niet hoe ik mezelf smokey eyes moet aanmeten. Soit, toen ik eindelijk binnen mocht, was het eerste wat mijn lector zei: "Ik denk dat ik goed nieuws heb!". Ik was zo blij dat ik wel een vreugdedansje wilde maken, maar het bleef bij een fatsoenlijke: "Oh fantastisch!". Mijn gedachten bleven bij mijn overwinning, maar toen ik het lokaal buitenstapte was het eerste wat me te binnenschoot: "Ik ga naar New York!". Ja inderdaad, studiereisje naar New York. Als je niet meekan of meewilt, dan moet je een vervangende taak maken. Euhm, keuze snel gemaakt dacht ik zo.

Dus, vanaf volgende week dinsdag zit ik in het 2e jaar International Management Assistant. Mijn boeken ben ik ondertussen al gaan halen. Wat voor jolige vakken zitten er zoal in? Wel, om te beginnen het fantastisch interessante vak RZL - Religie, Zingeving en Levensbeschouwing. Van Descartes tot Freud, ze zullen allemaal de revue passeren evenals sociologie en religies. Hip hip hoera! Not...Dan hebben we nog een tweedelige cursus internationaal management. Ook niet echt wat je onder de titel 'bijster interessant' zou plaatsen. Daarnaast nog ongeveer 156 bladzijden franse woordenschat - professionele woordenschat, niet un chien, un chat, ... En tot slot nog wat cursussen met veeeeel kleine lettertjes en weinig prentjes.

Waarschijnlijk vraag je je nu af: "Nikki, waarom - in hemelsnaam - volg je deze richting dan?". Wel, ten eerste heb ik dit schooljaar al een week stage. Ten tweede heb ik 2 projecten, namelijk een praktijkproject en een workshop voor Deutsch. Ten slotte GA IK NAAR NEW YORK! Had ik dat al gezegd? Never mind...New York dus. 5 dagen The Big Apple. 5 dagen bedrijven bezoeken en cultuur opsnuiven. Ondertussen heb ik al een lijstje met 'souvenirs' die ik mag meenemen voor vrienden en familie. Ah, ik kijk er al naar uit. En wie weet loop ik daar wel de man van mijn leven tegen het bevallige lijf. Zou Johnny Depp veel winkelen in NY?

Labels:

donderdag, september 06, 2007

mannen in het oranje

Ons maandelijks bezoek aan het stort is altijd een hele belevenis. Niet zo zeer omdat onze auto dan bomvol zit en wij er nog nét bij kunnen. Nee, het gaat over de plaats an sich. Het is alsof het een verzamelplaats is van gefrustreerde mannen. Stap er als vrouw maar eens binnen in je alledaagse outfit - zwarte broek, zwarte trui met V-hals en laarzen - en het is alsof je de Antwerpse zoo instapt. Alleen ben jij het dier achter de tralies en niet andersom.

Mannen in fluo-oranje broeken die je eerst van kop tot teen bekijken en dan een vette knipoog geven. Toen ik daarstraks snoeihout ging weggooien zaten er 4 mannen in een vrachtwagen gepropt. Ik gooide het afval weg, draaide me om en ze hingen alle vier met hun hoofd uit het raampje. Come on...Nog nooit een vrouw gezien? En zo is het altijd...Niet alleen op het stort. Als ik met Chester ga wandelen en ik zie zo'n oranje vrachtwagen staan, dan hou ik altijd mijn hart even vast. Meestal kijken ze even op en lachen ze, maar sommigen stoppen volledig met werken en 'rusten' even uit. Daar krijg ik de kriebels van.

Is het een vereiste om aangenomen te worden bij de gemeente? "Vraag 12: Kijkt u graag naar vrouwen en bent u bereid om posters van naakte vrouwen in uw locker of vrachtwagen te hangen?" Pas op, respect voor de mannen van de gemeente. Ze doen hun werk goed. Maar zoek eens een andere hobby...

Labels:

woensdag, september 05, 2007

zoektocht naar De Liefde: Deel I

In mijn queeste naar de ideale liefde heb ik eens een lijstje opgesteld. Waarover moet mijn ideale partner zeker beschikken? Met andere woorden wat staat er met stip op nummer 1 van mijn lijstje? Humor! Mijn ideale liefde moet grappig zijn. Liefst niet hihi of haha grappig. Laat staan hehe grappig. Ik moet een iemand vinden die hoho grappig is, op het randje van grof.

Als dat de enigste vereiste was, mijn god ik had Alex Agnew al lang - en al smekend op mijn blote knietjes..pretty pretty please - ten huwelijk gevraagd. Ok, ik hoor massaal 'huh??'s op mij afkomen. Daarom - om de AHA-erlebnis op gang te brengen - enkele fragmentjes:

Temptation Island

Vlaams Belang

Labels: ,

dinsdag, september 04, 2007

eerste keurdag

Toen ik gisteren terug naar huis ging na het fitnessen zat ik op een bus vol 'eerste schooldag'-jongeren. Kortom, het was alsof ik in een kippenhok terecht gekomen was. Ik zat bij een groepje jongens die iets met elektriciteit studeerden. Toen ik hen hoorde praten over hun eerste schooldag, begon ik me af te vragen waarom we eigenlijk naar school gaan. Is het om een vak te leren of...om een geschikte partner te vinden?

Een klein fragmentje uit het gesprek van de 3 jongens. Eerst ging het over de saaie agenda die ze hadden gekregen. Ze mochten er dit jaar niet zelf een kopen. 'De zeikers...' Toen veranderde het gespreksonderwerp - schoolmaterialen - in iets veel interessanters. "Zitten er bij jullie in de klas lekkere wijven?" Heel interessant, if you ask me...Bij een van hen zaten er 5 meisjes in de klas. Ok, dat was dat...heel interessant. Maar dan, de beschrijving...Er is een tweeling die denkt dat ze twee chickas zijn, maar die eigenlijk maar bommakleren dragen. Dan is er een echt manwijf. Eén waaraan ge niet ziet of het nu eigenlijk ne gast of een wijf is. Dan is er een echte seut. Het type ziekenkasbrilletje, puisten en zo mager als een plank. "Soit, als ge ni oppast dan spoelt ze door het putteke van den douche." En tot slot is er een meisje dat wel meevalt. Ze heeft alleen de vorm van een peer. Maar dan wel een omgekeerde peer. Wat moet ik mij daar bij voorstellen? Dikke tieten en een slanke taille? Of een dikke kont en smalle beentjes?

Geloof mij, ik heb mijn lach serieus moeten inhouden. Moest het nog om te lachen zijn geweest ok, maar hij was doodserieus. Arme jongen, geen liefje dit jaar. Weet je wat? Volg gewoon les aan een balletschool. Mooie meisjes met hopen, maar die malliot...Tja, wie iets wilt moet zich opofferen.

Labels:

We're back

42 berichten, laatste gepubliceerd op 22-apr-07...

Ola, das al lang geleden precies...Ja mannen sorry, this vakantie voor iets he. En wat doet een gemiddelde student tijdens de zomermaanden? Juist, blokken voor zijn/haar herexamen(s). Ook mij viel deze twijfelachtige eer te beurt. Recht, Duits en Frans...waarschijnlijk de drie grootste ***-vakken ooit. Maar, Nikki heeft doorgezet en vrijdag weet ik waarschijnlijk of ik naar TLN2 mag gaan of niet. Allemaal duimen of course.

Natuurlijk heb ik niet alleen gestudeerd tijdens deze vakantie...HALLO...Ik heb ook nog wel een leven. Werchter, Evesham, Ardennen, Pukkelpop, Laundry Day, ... ze zijn allemaal de revue gepasseerd en ik heb er vanalles over te zeggen. Groot probleem, ik ben de leukste dingen waarschijnlijk al vergeten. Ik heb namelijk het leuke talent om wat achter me ligt, ook effectief achter mij te laten. Nu ja, toch bijna alles...Sommige dingen blijven plakken in mijn kopke en die willen er niet uit. Meestal zijn dat de dingen die ik juist absoluut wil vergeten. Het menselijk lichaam...gebouwd om te pijnigen.

Dus, met een beetje geluk (en mijn goesting) lees je hier mijn avonturen van de voorbije weken. Anders - en erg waarschijnlijk - zullen het dingen zijn die me opvallen tijdens het 'dagelijkse leven'. 9/10 dingen die me ENORM irriteren en die ik van me af moet schrijven. Maar ik beloof (op mijn eerste en plechtige communiezieltje): "Ik zal meer bloggen.".

Labels: