love love love
- "Als jullie je eerste kus geven, dan weet je of je verliefd bent of niet."
- "Als je buik samentrekt als je hem ziet." (buikkrampen, anyone?)
- "Als je niet meer kunt eten."
- "Als je alleen nog maar aan hem kunt denken en alle andere mannen in zijn bijzijn verbleken."
Tja, als je het zo allemaal leest, heeft iedereen eigen ervaringen met verliefd zijn. De een al wat directer dan de andere. Wat zijn mijn eigen ervaringen? De keren dat ik écht verliefd ben geweest, was het er meteen boenk oep. Liefde op het eerste gezicht, quoi.
Maar nu is het anders. Het is moeilijker. Allerlei vragen spoken door mijn hoofd. Vind ik hem gewoon leuk? Wil ik gewoon doodgraag een vriendje? Of zie ik hem écht - met de grote L van liefde - graag?
En wat als je erachter bent gekomen of je nu wel of niet verliefd bent? Wat dan? Dan komt de grote stap van Het zeggen. En geloof mij, dat is niet meteen mijn sterkste kant. De grote scampi Nikki verschrompelt tot een gedroogde garnaal als ze het zinnetje "Ik zie u graag." moet uitspreken. Want wat als het antwoord negatief is? Ok, dan heb je het op z'n minst geprobeerd. Daar ben ik vet mee...
Twijfel ik te veel?
Labels: liefde