Baaldag

Soms heb ik echt zin om te roepen en te tieren. Om al mijn cd's in het rond te gooien. Om mijn gitaar kapot te slaan op mijn kast. Om eens heel kwaad te zijn.

Wel, vandaag is zo'n dag. Ik ben zo kwaad en ik weet niet eens waarom. Nu ja, ik weet wel waarom. Ik heb te grote verwachtingen en het resultaat is altijd nietig. Nog beter, er is geen resultaat. Er zijn zoveel dingen die ik echt wil, maar die ik niet kan bereiken door mijn eigen gezweef. Ik denk altijd: 'Eerst gaat het zo en daarna zo en dan...goh, kei-fijn!'. De realiteit is andere koek. De realiteit slaat hard in mijn gezicht. Word eens wakker. Hou op met dromen en concentreer je op wat er echt gebeurt.

Pas op, dit is niet de eerste keer dat ik dit gevoel heb. Het overkomt me wel vaker. Elke keer zeg ik: 'Dat gebeurt me nooit meer! Ik blijf met twee voeten op de grond vanaf nu.'. Toch gebeurt het opnieuw...en opnieuw. As a matter of fact, ik doe niets anders. Ik val van de ene illusie in de andere om dan met een harde smak tegen een muur te knallen. Ik zeg zulke domme dingen. Dingen waardoor ik onder een steen wil kruipen en voor een dag mijn gezicht niet wil laten zien. Dingen waardoor ik de klok wil terug draaien. Dingen waarvan ik hoop dat ik ze gedroomd heb.

Dan is er nog dat ene grote onderwerp dat me bezig houdt. Ik kan het maar niet uit mijn hoofd zetten en of ik het nu wil of niet, ik word er te pas en te onpas mee geconfronteerd.

...

Floortje, alles is goed met mij. Maak je geen zorgen...Het komt wel goed. Lieve kus