ttiwelb noxam

"Daar heb je die Nikki weer met Maxon Blewitt." Ik hoor het jullie tot hier denken. Ja inderdaad, hier ben ik weer. Dit is waarschijnlijk één van de laatste keren dat ik over hen zal schrijven, toch voor de komende maanden. Zolang zenders als Studio Brussel geen aandacht schenken aan hen ga ik door met over hen te schrijven. StuBru heeft er zelfs een speciaal programma voor, namelijk Brussel Vlaams op zondag. Als ze daar al één keer een nummer van MB hebben gespeeld dan zal het veel zijn. Als ze dan al iets draaien tijdens de week dan is het As Happy As Can Be van hun vorige album. Mijn missie gaat dus door. Voilà en nu keren we terug tot de orde van de dag.

De eerste keer dat ik Maxon Blewitt zag was 2,5 jaar geleden. Na een optreden van Sioen in de AB, gaven zij een after-concert in de AB Club. Het was één van de grappigste optredens die ik ooit heb gezien. Zo deed Eva een hele uitleg die amper te verstaan was. Alleen de woorden 'optreden', 'tent' en 'wijn' kon ik verstaan. Het - toen nog - vijftal was heel fancy gekleed en de avond was compleet toen er een snaar van Bjorn's gitaar sprong en het publiek even moest wachten tot het euvel hersteld was. Toegegeven, het was niet het beste concert dat ik van hen heb gezien, maar het was zeker het leukste.

Ondertussen heb ik de groep al 5 keer gezien. De laatste keer was enkele weken terug in de AB Club. Hetzelfde scenario als toen met Sioen alleen verzorgden ze nu het after-concert van Belle and Sebastian. Net als met hun optreden in Petrol werd ik door de groep uitgenodigd (waarvoor dank), maar voor AB hadden mijn pa en ik al tickets besteld. Met andere woorden, de Maxons hebben 20 euro aan ons verdiend. 10 euro voor Belle and Sebastian én Maxon Blewitt? Nee, we zijn alleen naar MB gaan kijken...natuurlijk...Soit, het was een goed optreden. Alleen stond het geluid te hard. (voor mijn pa véél te hard) Ik wil niet als een oude bomma klinken, maar het was wel zo. Soms flapperde mijn broek gewoon van het geluid dat uit de boxen kwam. De nummers op zich waren dik in orde. Hoe onregelmatig het de eerste keer klonk, zo regelmatig en muziekgericht klonk het nu. Even een speciale vermelding voor Lenn (bassist). Andere basgitaristen kunnen een voorbeeld nemen aan hem.

Dit optreden was meteeen hun laatste optreden in België. Hun (voorlopig) allerlaatste optreden is morgen in Utrecht (zaal Ekko). Hopelijk komen er deze zomer nog enkele optredens bij. De podia van Bouckenborgh, Schoten (Nikki's hometown): Parkzap of Kiosk-avond in het park of Rivierenhof in Deurne lonken. Linkerwoofer had ook leuk geweest, maar dat is al volzet. In ieder geval, als er nieuwe data zijn, dan lees je ze hier.

Maxon-link van het moment: www.abconcerts.tv/archief.html (dan zie je rechts een kadertje met bovenaan Vive La Fête. In dat kadertje naar beneden scrollen en MB is de 3e naam van onderen te beginnen.

• Waarom?: Dit is dé link voor MB-leken. Als je hierop klikt, krijg je het volledige concert te zien dat ze op 9 mei speelden in de AB Club.
• Wat? ga zeker eens naar 00:20:00. Op dat moment spelen ze Cherry Pie. Je vraagt je af waarom dit nog niet op single is verschenen, zo goed! 01:08:00 ook eens checken: mooie versie van We've got all our lives to celebrate. Waarom zeg ik het hier eigenlijk? Het merendeel van de bezoekers van mijn blog kennen de gewone versie al niet...01:13:20: getiteld: '3 maal hoera voor de bassist.'
• Extra: Voor de 'Find Waldo'-fanaten => 'Find Nikki' Ik sta er zeker op, maar waar ik sta, ga ik niet verklappen. De eerste die me kan vinden, krijgt een exemplaar van When the Moon Winks toegestuurd. Ook een opdracht aan alle niet-Antwerpenaren: de eerste niet-Antwerpenaar (ik moet het kunnen checken) die de dialoog aan het begin van Vanishing Girl kan vertalen naar het Algemeen Nederlands, krijgt Maxon Blewitt (het album natuurlijk) toegestuurd. Nog even de vermelding dat dit GEEN grap is, dat ik de albums NIET als promotiemateriaal toegestuurd krijg en dat ik het dus allemaal ZELF ga betalen.

Let the games begin!